Keynesyen modelin tüketimi belirleyen en önemli unsurun harcanabilir kişisel reel gelir olduğu yolundaki varsayımı, kişisel tasarrufu belirleyen en önemli unsurun da harcanabilir kişisel reel gelir olduğunu ifade eder;
S=S(DPI)
Keynesyen modelde kişisel tasarruftaki değişmenin harcanabilir kişisel reel gelirdeki değişmeye oranına ‘marjinal tasarruf eğilimi’ denir;
Marjinal tasarruf eğilimi harcanabilir kişisel gelirdeki 1 liralık değişmenin ( kişisel ) tasarrufta kaç liralık bir değişmeye yol açtığını gösterir. Marjinal tasarruf eğiliminin örneğin s = 0.30 olması, harcanabilir gelir 1 lira artınca tasarrufun 0.30 lira ( 30 kuruş ) arttığı anlamına gelir. Harcanabilir kişisel gelir tüketim ve tasarruf amacıyla kullanıldığından, marjinal tasarruf eğilimi ile marjinal tüketim eğiliminin toplamı daima bire eşittir;
Dolayısıyla Keynesyen modelde marjinal tüketim eğiliminin sıfırdan büyük fakat birden küçük olduğunun kabul edilmesi ( 0 < c < 1 ), marjinal tasarruf eğiliminin de sıfırdan büyük fakat birden küçük olduğunu içerir;
S=S(DPI), 0<s<1
Keynesyen modelin tasarruf ve harcanabilir kişisel gelir arasında kurduğu bu ilişkiye, kısaca ‘tasarruf fonksiyonu’ denir. Tüketim fonksiyonu gibi tasarruf fonksiyonu da denklem biçiminde ifade edilebilir;
Bu denklemdeki -Co terimi, harcanabilir gelir sıfır da olsa geçmiş dönemlerin tasarrufları kullanılarak satın alınan reel GDP düzeyini temsil eder ve kısaca otonom tasarruf denir. Denklemdeki sDPI terimi ise, harcanabilir kişisel reel gelire bağlı olarak değişen tasarrufu gösterir ve kısaca uyarılmış tasarruf olarak nitelendirilir. Denkleme göre, harcanabilir gelir artınca uyarılmış tasarruf ve böylece tasarruf, harcanabilir gelirdeki artıştan daha az artar, 0 < s < 1. Ayrıca tasarruf şedülünde S kişisel tasarruf doğrusunun eğimi marjinal tasarruf eğilimine ( s ), doğrunun dikey ekseni kestiği nokta ile orijin arasındaki mesafe ise otonom tasarrufa ( tüketicilerin reel GDP sıfır iken geçmiş dönemlerin tasarruflarını kullanarak satın aldıkları reel GDP düzeyine, -Co )eşittir. S tasarruf doğrusu, otonom tasarruf – düzeyinde sabit iken harcanabilir kişisel reel gelir artınca uyarılmış tasarrufun (sY) ve böylece tasarrufun arttığını gösterir.
Tasarruf fonksiyonu gelir düzeyi çok düşük ve çok yüksek gelir dilimlerine yaklaştıkça bozulur ve tasarruf eğilimlerini tam olarak açıklamaz. Otonom tüketime kadar olan gelir düzeyinde marjinal tasarruf eğilimi sabittir ve esnek değildir. Örneğin otonom tüketim için haneye gerekli olan nominal gelir 10.000 birim para ise ve hane halkı 5.000 birim para kazanıyorsa, gelirleri 10.000 birime yüklene kadar tasarruf eğilimleri etkilenemez ve marjinal tasarruf eğilimi artmaz. Yüksek gelir gruplarında da bu durum tam tersi çalışır ve gelir ne kadar artarsa artsın tüketim gelirden daha fazla pay almayacağı için marjinal tasarruf eğilimi maksimum bir noktaa sabit kalır.