Otonom harcama;
olduğundan, otonom harcamadaki değişmenin denge reel GDP düzeyi üzerindeki etkisi, transfer ödemelerindeki değişme itibariyle de ifade edilebilir;
Keynesyen modelde transfer ödemelerindeki değişme sonucu denge reel GDP düzeyinde meydana gelen değişme ile transfer ödemelerindeki değişme arasındaki orana, transfer ödemeleri çarpanı denir. Transfer ödemeleri çarpanı, marjinal tüketim eğilimi ile harcama çoğaltanın çarpımına eşittir;
Transfer ödemeleri çarpanı, transfer ödemelerindeki bir liralık bir değişmenin denge reel GDP düzeyinde kaç liralık bir değişmeye yol açacağını gösterir. Marjinal tüketim eğilimi birden küçük olduğundan ( 0 < c < 1), transfer ödemeleri çarpanından küçüktür. Örneğin marjinal tüketim eğilimi c = 0.8, t = 0.1 iken, harcama çarpanının 1/1 – 0.8( 1 – 0.1 ) = 1/1 – 0.72 = 3.5 olmasına karşılık, transfer ödemeleri çarpanı 3.5(0.8) = 2.8 ‘dir. Bir başka deyişle, otonom yatırımdaki ( otonom tüketimdeki – hükümet alımlarındaki ) bir liralık artışın denge reel GDP düzeyini 3.5 lira arttırmasına karşılık, transfer ödemelerindeki bir liralık artış denge reel GDP düzeyini sadece 2.8 lira arttırır.
Transfer ödemeleri çarpanının harcama çarpanından daha küçük olmasının nedeni, transfer ödemelerindeki değişmenin planlanan harcama üzerindeki etkisinin örneğin hükümet alımlarındaki değişmenin planlanan harcama üzerindeki etkisinden küçük olmasıdır. Hükümet alımlarında veya otonom tüketim – yatırımda bir liralık artış olduğunda, planlanan harcama t = 1 döneminde hükümet alımlarındaki artış kadar, 1 lira artar. Buna karşılık transfer ödemelerinde bir liralık bir artış olduğunda ( emekli ödemeleri, işsizlik ödemeleri bir lira arttığında ), planlanan harcama söz konusu artışın marjinal tüketim eğilimine uyan kısmı kadar ve dolayısıyla da bir liradan az artar, 0 < c < 1.
Örneğin c = 0.8 ( s= 0.2 ) iken emekli ödemeleri bir lira arttığında tüketim ve böylece planlanan harcama 0.80 lira artarken, tasarrufta da 0.20 lira bir artış meydana gelir. Transfer harcamaları bir lira arttığında planlanan harcamada t = 1 döneminde meydana gelen artışın, hükümet alımları için söz konusu olan planlanan harcama artışından daha küçük olması ise, reel GDP’de t=1 döneminde meydana gelen artışın daha az olmasına yol açar. T = 1 dönemindeki bu farklılık da, transfer ödemeleri için planlanan harcamada reel GDP’de izleyen dönemlerde meydana gelen artışların daha küçük olmasına yol açar.
Netice itibariyle Transfer ödemeleri çarpanı Gayri Safi Yurtiçi Hasıla’da oluşan değişimle, transfer ödemeleri arasında oluşan değişim arasında ilgi kurar. Bunların değişim oranlarını ve etkileşimini anlamaya çalışır.
