Kapsamlı Ekonomi ve Ticaret Anlaşması (CETA)

Kapsamlı Ekonomi ve Ticaret Anlaşması (CETA) (gayri resmi ismi Kanada-Avrupa Ticaret Anlaşması), Kanada ile Avrupa Birliği arasında bir serbest ticaret anlaşmasıdır. Geçici olarak uygulanmış, böylece iki kısım arasında önceden var olan tarifelerin %98’i kaldırılmıştır.

Müzakereler Ağustos 2014’te sona erdi. 27 Avrupa Birliği üye ülkesinin tamamı ve eski üye devlet Birleşik Krallık, CETA’nın nihai metnini imza için onayladı ve onay veren son ülke Belçika oldu. Kanada Başbakanı Justin Trudeau, Kanada adına imzalamak için 30 Ekim 2016’da Brüksel’e gitti. Avrupa Parlamentosu anlaşmayı 15 Şubat 2017’de onayladı. Karma bir anlaşma olan anlaşmanın tam olarak uygulanabilmesi için AB ve tüm AB üye devletleri tarafından onaylanması gerekiyor. O zamana kadar, yatırım koruması hariç, önemli kısımlar 21 Eylül 2017’den itibaren geçici olarak uygulandı. Ancak, ulusal onaylara ek olarak, Belçika’nın bir görüş talebini takiben Avrupa Adalet Divanı tarafından uyuşmazlık çözüm mekanizmasına ilişkin herhangi bir olumsuz görüş verilmemişse, tam olarak yürürlüğe girebilir. Avrupa Adalet Divanı, 30 Nisan 2019 tarihinde 1/17 sayılı görüşünde, uyuşmazlık çözüm mekanizmasının AB hukukuna uygun olduğunu belirtmiştir. Anlaşma hala geçici olarak uygulanıyor, çünkü şimdiye kadar sadece 16 AB üye ülkesi anlaşmayı onayladı.

Avrupa Komisyonu, anlaşmanın AB ihracatçıları için her yıl yarım milyar avronun biraz üzerinde vergi tasarrufuna, mimarlar, muhasebeciler ve mühendisler gibi düzenlenmiş mesleklerde karşılıklı tanımaya ve AB ve Kanada arasında şirket personeli ile diğer profesyonellerin daha kolay transferine yol açacağını belirtiyor. Avrupa Komisyonu, CETA’nın Kanada ve AB arasında fikri mülkiyet hakları konusunda daha eşit bir oyun alanı yaratacağını iddia ediyor.

CETA savunucuları, anlaşmanın AB ve Kanada arasındaki ticareti artıracağını ve böylece yeni işler yaratacağını, gümrük vergilerini, mal kontrollerini ve diğer çeşitli vergileri kaldırarak ticari operasyonları kolaylaştıracağını, diplomaların karşılıklı tanınmasını kolaylaştıracağını ve yeni bir mahkemeler sistemi oluşturarak yatırım anlaşmazlıklarını düzenleyeceğini vurguluyor. Muhalifler, CETA’nın gıda güvenliğine ilişkin yüksek AB standartları da dahil olmak üzere Avrupa tüketici haklarını zayıflatacağını düşünüyor ve bunun yalnızca büyük işletmeler ve çok uluslu şirketler için bir nimet olurken aynı zamanda bireysel vatandaşları etkileyen net kayıplar, işsizlik ve çevresel zarar riski oluşturmasını eleştiriyor. Anlaşma ayrıca, tartışmalı bir yatırımcı-devlet anlaşmazlık çözüm mekanizmasını da içeriyor. Eleştirmenler, çokuluslu şirketlerin, hükümet politikalarının işleri üzerinde kötü bir etkisi olduğunu düşünürlerse, hükümetlere milyarlarca dolar dava açabileceklerinden korkuyorlar. Angus Reid Enstitüsü tarafından Şubat 2017’de yapılan bir anket, Kanadalıların yüzde 55’inin CETA’yı desteklediğini, sadece yüzde 10’unun buna karşı olduğu sonucuna vardı. Ancak destek, 2014’te yapılan ankete kıyasla azaldı. Buna karşılık, Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması (NAFTA) Şubat 2017’de Kanadalılar arasında yüzde 44 destek oranına sahip. Kanada’nın aksine, anlaşma bir dizi Avrupa ülkesinde protestolara yol açtı.

Kapsamlı Ekonomi ve Ticaret Anlaşması

Gelişim aşamaları

CETA, NAFTA’dan bu yana Kanada’nın en büyük ikili girişimidir. Ekim 2008’de yayınlanan “Daha Yakın Bir AB-Kanada Ekonomik Ortaklığının Maliyet ve Faydalarının Değerlendirilmesi” ortak çalışması sonucunda başlatılmıştır. Yetkililer, 6 Mayıs 2009’da Prag’daki Kanada-AB Zirvesinde müzakerelerin başladığını duyurdular. Bu, liderlerin yeni bir Kanada-AB Ticaret ve Yatırım Geliştirme Anlaşması (TIEA) için bir çerçeve üzerinde anlaştıkları 18 Mart 2004’te Ottawa’daki Kanada-AB Zirvesi’nden sonra oldu. TIEA, ticaret ve yatırımın kolaylaştırılması, rekabet, mesleki niteliklerin karşılıklı tanınması, finansal hizmetler, e-ticaret, geçici giriş, küçük ve orta ölçekli işletmeler, sürdürülebilir kalkınma gibi alanları içerecek şekilde geleneksel pazara erişim konularının ötesine geçmeyi ve bilim ve teknolojiyi paylaşmayı amaçlıyordu. TIEA ayrıca, düzenleyici yönetişim yaklaşımları konusunda ikili iş birliğini teşvik etmek, iyi düzenleyici uygulamaları ilerletmek ve ticaret ve yatırımı kolaylaştırmak için bir Kanada-AB düzenleyici iş birliği çerçevesini inşa edecekti. Bariyerleri indirmenin yanı sıra, TIEA, Kanada ve Avrupa’nın birbirlerinin pazarlarına olan ilgisini artırmayı amaçlıyordu. TIEA, Kanada ve AB’nin müzakereleri durdurmaya karar verdiği 2006 yılına kadar devam etti. Bu, Kanada-Avrupa Birliği ticaret anlaşması (daha sonra Kapsamlı Ekonomi ve Ticaret Anlaşması veya CETA olarak yeniden adlandırıldı) için müzakerelerin yolunu açtı ve bu anlaşma TIEA’nın ötesine geçerek çok daha geniş ve daha iddialı bir anlaşmaya doğru gidecekti.

18 Ekim 2013 tarihinde Kanada Başbakanı Stephen Harper ve Avrupa Komisyonu Başkanı José Manuel Barroso arasında prensipte bir anlaşma imzalandı. Müzakereler 1 Ağustos 2014’te sona erdi. Ticaret anlaşması resmi olarak 25 Eylül 2014’te Toronto şehir merkezindeki Royal York Hotel’de düzenlenen AB-Kanada Zirvesi sırasında Harper ve Barroso tarafından sunuldu. Kanada Avrupa İş Dünyası Yuvarlak Masası, CETA müzakerelerinin başlangıcından sonuçlanmasına kadar paralel iş süreci olarak hizmet etti.

14 Ağustos’ta Alman kamu televizyonu tarafından sızdırıldıktan sonra, 1634 sayfalık Konsolide CETA metni 26 Eylül 2014’te AB’nin resmi internet sitesinde yayınlandı.

Anlaşmanın kabulü için Avrupa Parlamentosu ve Avrupa Konseyi’nin yanı sıra Kanada ve 27 AB üye ülkesinin de onayını gerektirdiğinden, tamamlanması, nihai metnin 24 AB diline çevrilmesi ve onaylanmasının yıllar alması bekleniyor.

Müzakere Tarafları Tarafından Yaptırılan Araştırma

Avrupa Komisyonu tarafından bağımsız uzmanlara yaptırılan ve Eylül 2011’de tamamlanan üç bölümlü bir çalışma olan AB-Kanada Ticaret Sürdürülebilirlik Etki Değerlendirmesi (SIA), CETA’nın etkileri hakkında kapsamlı bir tahminde bulundu. Bir dizi makro-ekonomik ve sektöre özgü etkiyi öngörerek, AB’nin uzun vadede gerçek GSYİH’de CETA’dan %0,02-0,03’lük artışlar görebileceğini, oysa Kanada’nın %0,18-0,36’lık artışlar görebileceğini iddia ederken; raporun Yatırım bölümü, yatırım artışlarında faktoring yapıldığında bu sayıların daha yüksek olabileceğini öne sürüyor. Sektörel düzeyde, çalışma, hizmetlerin serbestleştirilmesi ve hassas tarım ürünlerine uygulanan tarifelerin kaldırılması yoluyla üretim ve ticarette en büyük kazanımların teşvik edileceğini öngörüyor; ayrıca, ILO’nun Temel Çalışma Standartları ve İnsana Yakışır İş Gündemi ile ilgili hükümler içermesi halinde CETA’nın olumlu bir sosyal etkisi olabileceğini öne sürüyor. Çalışma, CETA’nın çeşitli “kesişen” bileşenlerindeki çeşitli etkileri detaylandırıyor: tartışmalı NAFTA tarzı ISDS hükümlerine karşı çıkıyor; bir devlet satın alma (GP) bölümünden çıkacak potansiyel dengesiz faydaları tahmin ediyor; CETA’nın fikri mülkiyet hakları düzenlemelerinde, özellikle de değişen Kanada fikri mülkiyet hakları yasalarında pozitif bir uyumlamaya yol açacağını varsayıyor; ve rekabet politikası ve diğer birçok alan açısından etkilerin olacağını tahmin ediyor.

AB ve Kanada arasındaki ekonomik bağlar

Kanada ve AB, uzun bir ekonomik iş birliği geçmişine sahip. Toplam nüfusu 500 milyonu aşan 28 Üye Devletten ve 2012 yılında 13,0 trilyon Euroluk GSYİH’den oluşan Avrupa Birliği (AB), dünyanın en büyük ikinci tek pazarı, yabancı yatırımcısı ve tüccarıdır. Entegre bir blok olarak AB, mal ve hizmetlerde Kanada’nın en büyük ikinci ticaret ortağını temsil eder. 2008’de, Kanada’nın AB’ye mal ve hizmet ihracatı, 2007’ye göre %3,9 artışla 52,2 milyar CAD’a ve AB’den yapılan ithalat 62,4 milyar $’a ulaştı.

Kanada İstatistiklerine göre, AB aynı zamanda Kanada’daki en büyük ikinci doğrudan yabancı yatırım (DYY) kaynağıdır ve 2008 yılı sonunda 133,1 milyar dolarlık DYY stoğuna sahiptir. 2008’de, Kanada’nın AB’deki doğrudan yatırım stoğu toplam 136,6 milyar $’a ulaştı ve AB, Kanada’nın yurtdışındaki doğrudan yatırımının %21,4’ünün hedefidir. Eurostat’a göre AB, Kanada’yı 2007’de üçüncü en büyük varış noktası ve dördüncü en büyük DYY kaynağı olarak tanımladı.

Telif hakkı hükümleri

Telif hakkıyla ilgili hükümlerinin birçoğunun başlangıçta 2012’de Avrupa Parlamentosu tarafından reddedilen tartışmalı ACTA ile aynı olduğu düşünülüyordu. Avrupa Komisyonu durumun böyle olmadığını belirtti.

Anlaşmanın bir kısmı, İnternet Servis Sağlayıcıları için sorumluluk, telif hakkını aşmak için kullanılabilecek teknolojilerin yasaklanması da dahil olmak üzere fikri mülkiyetin daha sıkı bir şekilde uygulanmasıdır. ACTA’nın başarısızlığından sonra CETA’daki telif hakkı dili büyük ölçüde sulandırıldı. Geriye aşağıdaki hükümler kaldı:

• WIPO onayı. AB, Kanada’dan WIPO İnternet anlaşmaları kapsamındaki hak ve sorumluluklara saygı duymasını istedi. AB, bu anlaşmaları yalnızca 16 Aralık 2009 haftasında resmen onayladı.
• Atlatmaya karşı hükümler. AB, Kanada’dan, hileli atlatma cihazlarının dağıtımına ilişkin bir yasağı içeren atlatma karşıtı hükümleri uygulamasını istedi. WIPO İnternet anlaşmalarında böyle bir gereklilik yoktur.
• İnternet Servis Sağlayıcıları (ISP) Sorumluluk hükümleri. Anlaşma, hem AB hem de Kanada’nın, yalnızca kanal, önbellek içeriği veya ana bilgisayar içeriği olarak hareket ettiklerinde ISP’lerin sorumluluğunu sınırlayacak güvenli liman yasal hükümlerini yürürlüğe koymasını gerektiriyor. Bu korumalar, hizmet sağlayıcıların hizmetlerini olası ihlaller için izlemesi şartına bağlanamaz.
• Yürütme hükümleri. AB, Kanada’dan kanıtları korumaya yönelik önlemler, ihlal iddiasında bulunan kişilerin çok çeşitli sorun(lar) hakkında bilgileri ifşa etme emri, ticari ihlal davalarında bankacılık bilgilerinin ifşa edilmesini zorunlu kılma, ihtiyati tedbire izin verme ve malların imha edilmesini içeren yeni uygulama hükümleri oluşturmasını istedi. Ayrıca yeni sınır önlemleri gereksinimlerine ilişkin tam bir bölüm de bulunmaktadır.
• Kullanıma sunma veya dağıtım hakları. AB, Kanada’dan bir dağıtım uygulamasını veya telif hakkı sahiplerine bir hak sağlamasını istedi.

Bunlar sadece telif hakkı hükümleridir. Patentler, ticari markalar, tasarımlar ve (çok yakında) coğrafi işaretlerle ilgili bölümler bulunmaktadır. Bölümler şunları içerir:

• Kanada’nın Ticari Marka Yasası Anlaşmasına uymasını gerektiren (Kanada bir sözleşme tarafı değildir)
• Kanada’nın Endüstriyel Tasarımların Uluslararası Tescili için Lahey Sistemine katılmasını gerektiren
• Mevcut 10 yıldan 25 yıla kadar koruma süresinin uzatılması dahil tescilli endüstriyel tasarımlar için yeni yasal korumalar oluşturulması
• Kanada’nın Patent Yasası Anlaşmasına uymasını gerektiren (Kanada imzalamış ancak uygulamamıştır)
• Kanada’nın ilaç patentleri için sunulan veriler için gelişmiş koruma oluşturmasını şart koşuyor.
  • Dr Michael Geist, Kanada İnternet ve E-ticaret Hukuku Araştırma Başkanı, Ottawa Üniversitesi

22 Ekim 2012’de, beş Polonyalı STK, müzakerelerin gizliliğini ve ACTA’ya benzerliklerini eleştirdi ve Polonya hükümetinden müzakereler hakkında daha fazla açıklama talep etti.

Konsolide CETA Metninde “Fikri Mülkiyet Hakları”, IPR, (s. 339-375) üzerine uzun bir bölüm telif hakları, ticari markalar, patentler, tasarımlar, ticari sırlar ve lisanslama ile kapsamlı bir şekilde ilgilenir. Burada TRIPS anlaşmasına atıfta bulunulmaktadır (s. 339 f). İlaç ve yazılım endüstrilerinin çıkarlarına ek olarak CETA, “Kamera korsanlığı” (“film korsanlığı” olarak adlandırılan, Madde 5.6, s. 343) hakkında dava açılmasını teşvik ediyor. Özellikle gıda ihracatına yönelik görüşmeler çok uzun sürmüştür. Avrupa peynir ihracatı ve Kanada sığır eti ihracatı ile bağlantılı çıkarlar, bu tür fikri mülkiyetlerin korunmasına ve uzun “Avrupa Birliği Menşeli Bir Ürünü Tanımlayan Coğrafi İşaretler” listelerine yol açtı (s. 363-347).

Tarife dışı engeller

Tarımsal

CETA, sığır etiyle ilgili, büyüme hormonlarının kullanımını yasaklayan Avrupa düzenlemeleri gibi AB tarife dışı engellerini mutlaka değiştirecek değildir, ancak bunu yapma yetkisi var. Anlaşma yoluyla kurumsallaştırılan iş birliği mekanizmaları göz önüne alındığında, bu ihtimal göz ardı edilemez. Kanadalı paydaşlar, AB’nin genetiği değiştirilmiş organizmalar (GDO’lar) için onay sürecindeki gecikmelerini ve hiçbiri CETA’da ele alınmayan GDO izlenebilirliği ve etiketleme gerekliliklerini eleştirmişti.

Çevresel

Hem AB hem de Kanada, çevre koruma veya insan sağlığı ve güvenliği gibi kamu yararına olan alanlarda özgürce düzenleme yapma hakkını saklı tutacaktır.

Balıkçılık Üzerindeki Etkisi

Newfoundland ve Labrador eyalet Hükümeti, Ottawa’daki Kanada Federal Hükümetinin, CETA’nın bir parçası olarak minimum işleme gerekliliklerinden vazgeçmesi karşılığında 280 milyon dolar ödeme anlaşmasından döndüğünü iddia etti. Bu kurallar, özellikle 1992’de başlatılan morina av yasağının sert vurduğu kırsal alanlarda, balık fabrikalarındaki işlerin korunmasına yardımcı oldu.

Vize Anlaşmazlıkları

Çek Cumhuriyeti, Romanya ve Bulgaristan, Kanada’ya giriş yapan vatandaşlarına yönelik vize gereklilikleri kaldırılana kadar anlaşmayı onaylamayacaklarını açıklayarak, aslında anlaşmanın tamamını çiğnemiş oldular. Diğer tüm AB ülkeleri zaten Kanada’ya vizesiz seyahat edebiliyorlardı. Çek Cumhuriyeti için ise vize şartı 14 Kasım 2013 tarihinde kaldırılmıştır. Kanada, iş ve turizm amacıyla Kanada’yı ziyaret eden Bulgar ve Romanya vatandaşlarının vize şartlarını en geç 2017 yılı sonuna kadar iptal edeceğine dair yazılı taahhütte bulunduktan sonra, 1 Aralık 2017’de Bulgaristan ve Romanya vatandaşları için vize şartlarını kaldırdı.

Yatırım Koruması ve Yatırımcı-Devlet Mahkemeleri

CETA’nın 4. Bölümü (sayfa 158-161) yabancı yatırımcılara Yatırım Koruması sağlar ve “adil ve hakkaniyetli muamele ve tam koruma ve güvenlik” garanti eder.

CETA, yabancı şirketlerin, bir devletin Ayrımcı Olmayan Muamele yükümlülüklerini (CETA, bölüm 3, s. 156 f) ihlal etmesi veya garanti edilen yatırım korumasının ihlali nedeniyle zarara uğradığını iddia etmeleri halinde, devletleri tahkim mahkemelerinde dava etmelerine izin verir.

Bu lisans yalnızca bir yönde mevcuttur; devletler, bu yatırımcı-devlet tahkimlerinde şirketlere dava açamaz. Bu tür yatırımcıların şikayetleri uluslararası kamu hukuku kapsamında yeni bir şey değildir (UNCTAD 2012 sonunda çoğu ABD, Hollanda, Büyük Britanya ve Almanya’dan olmak üzere bu tür 514 dava listelemiştir) ancak transatlantik ticaret ve yatırım için bu kapsamlı paralel adalet yeni bir şey.

Şimdiye kadar genellikle gizli olan tahkim işlemlerine yönelik çok sayıda eleştiriden sonra, CETA şimdi, UNCITRAL Anlaşmaya Dayalı Yatırımcı-Devlet Tahkiminde Şeffaflık Kuralları’nın tüm işlemler için geçerli olduğunu ilan ederek belirli bir miktarda şeffaflık sağlamaktadır (madde X.33: İşlemlerin şeffaflığı, s. 174).

Tahkim kararlarına karşı mahkeme kararlarının incelenmesine benzer bir temyiz mekanizması bulunmamakla birlikte, CETA kapsamında verilen kararlar, talep ICSID Kuralları uyarınca ileri sürüldüğü takdirde ICSID (Uluslararası Yatırım Uyuşmazlıklarının Çözümü Merkezi) iptal işlemlerine, veya talep UNCITRAL Kuralları veya tarafların üzerinde anlaşmaya vardığı diğer kurallar kapsamında ileri sürüldüyse askıya alma işlemlerine tabidir. Ancak bu inceleme mekanizmaları için belirlenen süreler sona erdikten sonra, mahkemenin nihai kararı “tartışmalı taraflar arasında ve söz konusu dava açısından bağlayıcı olacaktır”. (Madde X.39: Hükümlerin tenfizi, s. 177)

26 Mart 2014’te Alman Ekonomi Bakanı Sigmar Gabriel, AB Ticaret Komiseri Karel De Gucht’a, yatırım korumasının merkezi hassas nokta olduğunu belirten bir açık mektup yazdı ve bu, transatlantik bir serbest ticaret anlaşmasının Alman onayıyla karşılanıp karşılanmayacağına karar verebilirdi. Ayrıca, iyi gelişmiş hukuk sistemlerine sahip ülkeler arasında yatırım tahkimine gerek olmadığını belirtti.

CETA “Yatırımcı-Devlet Uyuşmazlık Çözümü” (ISDS) hükümleri, TTIP (Transatlantik Ticaret ve Yatırım Anlaşması) içindeki benzer düzenlemeler için emsal oluşturabilir. Ayrıca, eleştirmenler CETA’nın ABD şirketlerinin Kanada yan kuruluşları aracılığıyla AB ülkelerine dava açmasına izin vereceğini iddia ediyor.

2016 yılında AB Komisyonu, Kanada hükümetiyle CETA’daki geçici tahkim mahkemelerini kalıcı bir uyuşmazlık çözüm mahkemesi ile değiştirmeyi kabul ettiğini duyurdu. Mahkeme, Kanada ve AB tarafından belirlenen 15 üyeden oluşacak ve bireysel davalara üç kişilik paneller halinde bakacak. Ödüllerin “hukuki doğruluğunu” sağlamak için bir temyiz mekanizması kurulacaktır. Mahkemenin üyeleri, diğer yatırım davalarında uzman veya taraf danışmanı olarak yer alamaz.

İmza ve Onay

Avrupa Komisyonu, anlaşmanın yalnızca AB’nin yetkisinde olduğunu düşündüğünden, başlangıçta AB üye devletlerinin anlaşmayı onaylaması gerekip gerekmediği belirsizdi. Ancak, Temmuz 2016’da CETA’nın “karma anlaşma” olarak nitelendirilmesine ve dolayısıyla ulusal prosedürlerle de onaylanmasına karar verildi.

27 Ekim 2016’da CETA’nın planlanan imzasından kısa bir süre önce, Belçika, tüm bölgesel hükümetler tarafından onay istendiği için anlaşmayı imzalayamadığını açıkladı. Sırasıyla merkez sağ Michel ve Burjuva hükümetleri tarafından yönetilen federal hükümet ve Flanders lehteyken, federal düzeyde muhalefette olan merkez sol partilerin başını çektiği Fransız Topluluğu, Wallonia ve Brüksel, anlaşmayı reddetti. 27 Nisan 2016’da Valon Parlamentosu CETA’ya karşı bir kararı geçirmişti. 13 Ekim 2016’da David Lametti, bir Valon Parlamentosu komitesi önünde CETA’yı savundu. Ancak ertesi gün Valon Parlamentosu muhalefetini onayladı. Valon Bakanı-Başkan Paul Magnette, planlanan imzadan kısa bir süre önce Belçika içi muhalefete öncülük etti.

Belçika içi anlaşmazlık Ekim ayının son günlerinde çözüldü ve CETA’nın imzasının önü açıldı. 28 Ekim’de Belçika bölge parlamentoları tam yetkilerin federal hükümete verilmesine izin verdi ve ertesi gün Belçika adına Dışişleri Bakanı Didier Reynders imzayı attı. Ertesi gün, 30 Ekim 2016 Pazar günü, anlaşma Kanada Başbakanı Justin Trudeau, Avrupa Konseyi Başkanı Donald Tusk, Avrupa Komisyonu Başkanı Jean-Claude Juncker ve Slovakya Başbakanı Robert Fico (Slovakya, 2016’nın ikinci yarısında Avrupa Birliği Konseyi Başkanlığını yürüttüğü için) tarafından imzalandı.

İmzayı, Avrupa Parlamentosu’nun izni ve Kanada’nın onayını takiben CETA, 21 Eylül 2017’den itibaren geçici olarak uygulanmakta ve Avrupa Birliği üye ülkeleri, Avrupa Birliği ve Kanada tarafından onaylanmayı beklemektedir. Onay belgesi tevdi edildiğinde prosedür tamamlanır ve birçok ülkede meclis onayı gerekir.

Aralık 2020 itibariyle, on altı devlet onay belgelerini tevdi etmiştir: Avusturya, Hırvatistan, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Letonya, Litvanya, Lüksemburg, Malta, Portekiz, Romanya, Slovakya, İspanya, İsveç ve Birleşik Krallık. Kıbrıs parlamentosu 31 Temmuz 2020’de onaylamaya karşı çıktı.

Yasal Zorluk

Almanya’da 125.000’den fazla kişi tarafından yapılan bir anayasa şikayeti, Federal Anayasa Mahkemesi’ne (13 Ekim 2016) CETA’nın geçici olarak uygulanabilirliğinin Alman Temel Kanunu ile uyumlu olup olmadığını incelemesini sağladı. Federal Anayasa Mahkemesi bunu ilke olarak onayladı; ancak, federal hükümet şunları sağlamalıdır:

• Geçici uygulamaya ilişkin bir Konsey kararının yalnızca CETA’nın tartışmasız olarak Avrupa Birliği’nin yetki alanına giren alanlarını içereceğini,
• Federal Anayasa Mahkemesi tarafından bir karar verilinceye kadar asıl meselenin CETA Ortak Komitesi’nde alınan kararların yeterince demokratik olarak bağlantılı olacağı, ve
• Sanatın yorumlanması. 30.7 para. 3 harf c CETA, Almanya tarafından geçici başvurunun tek taraflı olarak feshedilmesine olanak tanır.

Federal Anayasa Mahkemesi kararı gerçekleşmeden önce Bundestag ve Bundesrat tarafından onay oyu yapılmayacaktır. Ocak 2020’de bu kararın ne zaman verileceği bilinmiyordu.

Eylül 2017’de Belçika, Avrupa Adalet Divanı’ndan CETA’nın uyuşmazlık çözüm sisteminin AB hukuku ile uyumlu olup olmadığı konusunda görüş istedi. Anlaşma, ABAD görüşünü verene kadar veya ABAD’ın görüşü, CETA’nın AB hukuku ile uyumsuz olduğu yönünde olsaydı, yürürlüğe giremezdi. 30 Nisan 2019’da Avrupa Adalet Divanı, yatırımcılar ve devletler arasındaki uyuşmazlıkların CETA’da çözümlenmesine yönelik sistemin AB hukuku ile uyumlu olduğu görüşünü bildirdi.